Het is niet voor niets dat we, na een drukke periode, in de natuur vaak weer tot rust kunnen komen en dat de schoonheid van die natuur zo’n grote indruk op ons kan maken. Het feit dat wij onderdeel van die natuur zijn en blijven, betekent dat de ontwikkeling van kinderen ook volgens natuurlijke processen verloopt.
Als kind moet je de vaste fases in je ontwikkeling goed en intensief kunnen doorlopen om tot volle rijping te kunnen komen. De natuurlijke stimulans die voor een evenwichtige ontwikkeling van biologische en neurologische processen (in de hersenen) nodig zijn, dreigt door de manier waarop wij ons leven hebben ingericht, steeds minder aangeboden te worden.
Ieder jaar groeit het aantal kinderen dat op school problemen met leren heeft. Ook het aantal kinderen dat medicijnen nodig heeft om te kunnen functioneren wordt steeds groter. Dat is een dringend signaal dat er op grote schaal iets niet goed gaat.
In het verleden hebben mensen zich min of meer automatisch goed ontwikkeld en we vinden het als volwassene heel normaal dat we kunnen wat we kunnen. Maar je moet niet vergeten dat de kinderen die nú opgroeien dat in heel andere omstandigheden doen dan vroeger hun ouders deden. En zeker heel anders dan in de tijd dat hun oma’s en opa’s klein waren.
Dat betekent dat we ons kritisch af zullen moeten vragen in hoeverre de dingen die we in huis halen of die we met ze doen, onze kinderen helpen zich zo natuurlijk mogelijk te ontwikkelen of dat ze die ontwikkeling juist tegenwerken.