Leervaardigheden die essentieel zijn voor dit vermogen zoals goed waar kunnen nemen, doelgerichtheid, uithoudings- en doorzettingsvermogen, kunnen structureren, planmatig iets aan kunnen pakken, ontwikkeling van getalbegrip, gevoel voor afstanden en hoeveelheden, inzicht in begrippen als links-rechts-boven-onder-voor-achter-veel-weinig enz. enz. worden tegenwoordig door steeds meer kinderen onvoldoende ontwikkeld.
Oefening, herhaling en eigen ervaring zijn essentieel om tot een goede beheersing van deze basisvaardigheden te komen Hierdoor zijn kinderen veel beter in staat om aan de eisen die het schoolse leren aan hen stelt, te kunnen voldoen. Daarnaast zijn natuurlijk een optimale ontwikkeling van motorische en visuele vaardigheden eveneens heel belangrijk en in onze tijd wordt het belang hiervan in grote mate onderschat en onderkend.
In onze tegenwoordige tijd worden kinderen over het algemeen steeds passiever en veel wordt voor hen gedaan waardoor, kort gezegd, echte eigen inspanning (en betrokkenheid) onvoldoende ervaren kan worden. Op school verwachten wij van de kinderen dat ze juist wel betrokken en actief zijn. Veel vaardigheden die voor het leren heel belangrijk zijn moeten echter eerst door zelf doen en eigen ervaring geoefend kunnen worden zodat ze later in het abstracte leren (alleen in het hoofd) toegepast kunnen worden. Als je bijvoorbeeld fysiek weinig doorzettingsvermogen hebt dan is de kans veel groter dat je bij het leren ook minder doorzettingsvermogen zult hebben. Dat je minder leert dan je zou kunnen ligt dan niet aan het feit dat je dom bent maar dat je niet goed genoeg hebt geleerd om door te zetten en om niet bij het minste of geringste probleem af te haken.